Nazwa Pogoń Szczecin pojawiła się w październiku 1955 roku. Najlepszy klub na Pomorzu Zachodnim miał wcześniej kilka innych nazw. Od 1951 roku był to Kolejarz. Wcześniej, od marca 1949 roku był to Związkowiec. Związkowiec powstał w wyniku fuzji Sztormu, Cukrownika, Drukarza i Pocztowego KS-u. Sztorm powstał 21 kwietnia 1948 roku z połączenia klubu bokserskiego Zryw oraz klubu piłkarskiego Portowiec. Datę utworzenia Sztormu przyjmuje się jako datę powstania Pogoni.
W tej serii artykułów będę chciał pokazać pierwsze lata powojennej piłki, skupiając się głównie na Pogoni (również pod poprzednimi nazwami), ale oprócz tego będę chciał pokazać sytuację w wyższych ligach, wyniki innych drużyn z regionu i decyzje dotyczące rozgrywek krajowych.
Trzeba pamiętać, że wówczas przyznawano 2 punkty za zwycięstwo, a o kolejności w tabeli decydował iloraz bramek zdobytych i straconych, a nie różnica bramek czy bezpośrednie pojedynki między drużynami. Często też rozgrywki regionalne zaczynały się nawet pół roku wcześniej niż rozgrywki centralne.
1946
Pierwsze plany powrotu rozgrywek ligowych po drugiej wojnie światowej pojawiły się w 1945 roku. PZPN zdecydował jednak w czerwcu 1945 roku, że rozgrywki należy przeprowadzić w 20 regionach w klasach A, B i C. Na zakończenie sezonu zwycięzcy klas A mieli zagrać następującym systemem: najpierw systemem pucharowym, po jednym meczu, aż do wyłonienia czterech zespołów, a następnie ta czwórka grała systemem ligowym każdy z każdym mecz i rewanż
Tabela klasy A w regionie szczecińskim prezentowała się następująco:
1. Pocztowy KS Szczecin 15
2. Pionier Szczecin 13
3. Błękitni Stargard Szcz. 13
4. Milicyjny KS Szczecin 10
5. Unia Białogard 6
6. Dąb Dębno Lub. 1
Czołówka ligi była bardzo wyrównana, Jeden gorszy wynik z Pionierem lub Błękitnymi mógł pozbawić Pocztowy KS udziału w rozgrywkach na szczeblu centralnym. PKS wywalczył też prymat w Szczecinie, wyprzedzając Pioniera i Milicyjny KS (późniejszą Arkonię).
Na szczeblu centralnym szczeciński zespół musiał zaczynać wcześniej niż inni. Nie znaleźliśmy się w gronie drużyn, które zaczynały od ćwierćfinałowej szesnastki. Podobnie jak 3 inne drużyny musieliśmy zacząć od rundy wstępnej. (rozgrywki w regionach białostockim i opolskim skończyły się zbyt późno, więc Motor Białystok i Szombierki Bytom nie zagrały na szczeblu centralnym, a w rundzie wstępnej zagrały 4 zamiast 8 drużyn). W rundzie wstępnej ZZK Ognisko Siedlce rozgromiło 7:0 KKS Olsztyn, a Pocztowy KS Szczecin wygrał wyjazdowy mecz z Burzą Wrocław 2:1. Było to pierwsze zwycięstwo szczecińskiego zespołu w rozgrywkach centralnych. W ćwierćfinale było już zdecydowanie gorzej. Co prawda szczeciński zespół strzelił w Poznaniu 2 bramki, ale piłkarze Warty zdobyli ich aż 10 i to oni awansowali do półfinału. Tam pokonali Tęcze Kielce, a w finale zajęli drugie miejsce za Polonią Warszawa.
W roku 1946 toczyły się również dyskusje o reaktywacji ligi. Najpierw 10 sierpnia spotkali się przedstawiciele 9 z 10 klubów, które uczestniczyły w rozgrywkach Ekstraklasy w 1939 roku. W spotkaniu uczestniczyli też przedstawiciele Polonii Bytom (których traktowano jako kontynuatorów tradycji Pogoni Lwów) oraz 4 innych klubów. Kluby zadecydowały o utworzeniu 12-zespołowej pierwszej ligi oraz 12-zespołowej drugiej ligi. Nowa liga istniała jedynie 8 dni, gdyż PZPN podjął decyzję o zanegowaniu istnienia Ligi i kontynuowania rozgrywek obecnym systemem. Rozgrywki regionalne sezonu 1947 rozpoczęły się, ale kluby dalej mówiły o potrzebie reaktywowania centralnej ligi. W połowie grudnia PZPN najpierw przegłosował decyzję o utworzeniu ligi, a następnie zdecydował, że rozgrywki w sezonie 1947 będą również eliminacjami do nowopowstałej ligi, która ruszy w 1948 roku. Druga koncepcja mówiła o utworzeniu ligi już w 1947 roku ,a wyboru klubów do tych rozgrywek miał dokonać PZPN, jednak nie uzyskała ona poparcia.
1947
Pocztowy KS Szczecin był jedynym klubem z regionu szczecińskiego, który został zaproszony do centralnych eliminacji do I ligi. Ogółem zaproszono 28 zespołów z 20 regionów, a o wyborze decydowały wyniki uzyskane w sezonie 1946. Spowodowało to pewne problemy w regionach, gdyż w większości z nich rozgrywki rozpoczęły się w drugiej połowie 1946 roku, a przesunięcie zespołów do centralnych eliminacji powodowało konieczność anulowania meczów rozegranych przez te drużyny. 28 drużyn zostało podzielonych na 3 grupy. Awans do nowej ligi miały uzyskać 3 najlepsze drużyny z każdej grupy, a zwycięzcy grup na koniec sezonu mieli zagrać 3-zespołową ligę każdy z każdym mecz i rewanż o tytuł mistrza Polski. Szczeciński zespół wypadł niestety bardzo słabo. W 16 spotkaniach piłkarze Pocztowego KS-u zdobyli jedynie 1 punkt.
1. Warta Poznań 28 68-18
2. Garbarnia Kraków 26 60-19
3. ŁKS Łódź 25 78-24
4. Tęcza Kielce 17 34-36
5. Lublinianka Lublin 17 39-43
6. Czuwaj Przemyśl 12 24-33
7. WMKS Katowice 11 25-49
8. KKS Olsztyn 7 19-61
9. Pocztowy KS Szczecin 1 13-77
Warta Poznań zagrała w 3-zespołowej lidze o tytuł mistrza Polski i po komplecie zwycięstw w meczach z Wisła Kraków i AKS-em Chorzów zdobyła mistrzostwo Polski.
Centralne eliminacje nie były jedyną drogą do awansu do I ligi. 3 miejsca w I lidze były przeznaczone dla drużyn, które w sezonie 1947 grały w klasach A w swoich regionach. Droga do I ligi była następująca: zwycięzcy rozgrywek w regionach zostali podzieleni na 5 grup po 4 zespoły, gdzie grano każdy z każdym mecz i rewanż. Następnie zwycięzcy grup spotykali się w pięciozespołowym finale , gdzie również grano mecz i rewanż każdy z każdym. Trzy najlepsze zespoły miały awansować do I ligi.
W szczecińskiej klasie A wygrał Milicyjny KS przed Pionierem Szczecin. Następnie w 4-zespołowej grupie szczeciński zespół zajął 3 miejsce i odpadł z rozgrywek
1. Lechia Gdańsk 10 22-9
2. HCP Poznań 8 10-11
3. Milicyjny KS Szczecin 4 9-15
4. Polonia Bydgoszcz 2 7-13
Zwycięzca tej grupy, Lechia Gdańsk, w finale zajęła ostatnie miejsce i nie awansowała do I ligi.
Ciekawie było też po sezonie. KKS Poznań skończył rozgrywki w swojej grupie na 4 miejscu, 1 punkt za Polonia Bytom. Poznaniacy jednak złożyli wniosek o walkower w meczu z Polonią Świdnica. W drużynie ze Świdnicy wystąpili bowiem dwaj zawodnicy, którzy zostali wpisani do protokołu pod innymi nazwiskami. PZPN oddalił protest uznając, że informacje podane przez KKS są nieprawdziwe. Zespół z Poznania walczył jednak dalej. Osoba, która przekazała te informacje, została oskarżona przed sądem, jednak po zbadaniu sprawy sąd uznał, że informacje o grze zawodników pod innymi nazwiskami były prawdziwe. Z prawomocnym wyrokiem sądu KKS Poznań (a właściwie już ZZK Poznań) po raz kolejny złożył protest w PZPN-ie. Ostateczna decyzja została ogłoszona dopiero w połowie lutego 1948 roku. Aby uniknąć dalszych protestów PZPN zdecydował o powiększeniu I ligi z 12 do 14 zespołów, dołączył do niej zespół z Poznania oraz czwarty zespół z finału eliminacji dla drużyn z regionów, Widzew Łódź. Jednocześnie zdecydowano, że z ligi spadną 4 zespoły, a nie 2, jak planowano wcześniej, a od sezonu 1949 liga zostanie zmniejszona do 12 drużyn.
1948
21 kwietnia 1948 roku powstaje Sztorm Szczecin. Ciężko znaleźć komplet wyników w rozgrywkach C-klasy (5:1 z ŻKS Ib Szczecin i 6:1 z Gryfem Kamień Pomorski w meczach ligowych oraz 7:1 z B-klasowym ŻKS-em Szczecin i 3:1 z A-klasowym Pocztowym KS-em Szczecin w meczach towarzyskich sugerują, że drużyna radziła sobie całkiem nieżle). Wyższość innych szczecińskich drużyn, Gwardii (zmiana nazwy z Milicyjnego KS-u) i Pioniera, musiał uznać Pocztowy KS w rozgrywkach A klasy.
1. Gwardia Szczecin 31
2. Pionier Szczecin 28
3. Pocztowy KS Szczecin 28
4. CWMO Słupsk 21
5. Bałtyk Koszalin 15
6. Odra Szczecin 14
7. Unia Białogard 13
8. Błękitni Stargard Szcz. 11
9. WKS Szczecin 10
10. Gwardia Białogard 9
Szkoda tym bardziej, że zwycięzca grupy regionalnej miał spore szanse na udział w rozgrywkach II ligi, które miały wystartować w sezonie 1949. Rozgrywki wyglądały podobnie jak rok wcześniej: 5 grup 4-zespołowych, zwycięzcy grup awansowali do finału, z którego dwie najlepsze drużyny awansowały do I ligi. Oprócz tego po 3 najlepsze drużyny z każdej grupy (poza dwójką, która awansowała do I ligi) uzyskały awans do nowej II ligi.
1. Radomiak Radom 7 16-8
2. Ostrovia Ostrów Wlkp. 7 17-13
3. Polonia Świdnica 6 10-11
4. Gwardia Szczecin 4 8-19
Gwardia co prawda zajęła dopiero czwarte miejsce w grupie, ale po sezonie zdecydowano, że rozgrywki najlepiej przeprowadzić w dwóch 10-zespołowych grupach, a jedną z zaproszonych do drugoligowych rozgrywek drużyn była Gwardia Szczecin, jako najlepszy zespół z czwartych miejsc.
W I lidze po raz pierwszy (i jak na razie ostatni) mieliśmy baraż o mistrzostwo Polski. Cracovia i Wisła Kraków zdobyły po 38 punktów, a w takim przypadku regulamin przewidywał rozegranie meczu barażowego o mistrzostwo Polski. W meczu dwóch krakowskich drużyn lepsza okazała się Cracovia, wygrywając 3:1.
Komentarze w serwisie www.PogonSportNet.pl zamieszczane przez jego użytkowników są ich prywatną opinią. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Jeśli jednak administratorzy dostrzegą naruszanie dóbr osobistych, zmuszeni będą do usunięcia komentarza, a w przypadku powtarzania się sytuacji, zablokowania konta użytkownika.
Trwa ładowanie komentarzy...
