Aktualności

Czym dla ciebie był transfer do Pogoni Szczecin? Drugą szansą w zagranicznej lidze czy może ostatnią okazją, żeby wybić się stąd do topowych rozgrywek?

Ostatnią na pewno nie, bo miałem 24 lata i dostałem kilka niezłych ofert. Wybrałem Pogoń Szczecin, bo spodobało mi się to, co przedstawili mi trener i działacze — pomysł na grę, cały projekt. Finansowo miałem lepsze propozycje, ale stwierdziłem, że ich plan jest wart tego, żeby być jego częścią. Opowiadano mi o budowie nowego stadionu. O tym, że stopniowo chcą budować zespół, który będzie w stanie zajmować coraz lepsze miejsce w tabeli. Oczywiście mówili też o tym, jaki ja będę miał wkład w ten zespół. Nie mogli mi obiecać tytułów, ale po prostu czułem, że to, co mówią, jest szczere.

Twój pierwszy sezon nie był idealny, jeśli chodzi o statystyki, ale słyszałem, że patrzysz na to trochę inaczej.

Zawsze będę rozliczany z bramek, to normalne. Ale kto w poprzednich pięciu latach był najlepszym strzelcem Pogoni Szczecin?

Zespołu? Powiedziałbym, że Adam Frączczak. A całej ligi? Ostatnim z Pogoni był Marcin Robak.

Więc widzisz, to nie jest tak, że co roku napastnicy Pogoni strzelają po 15 bramek i są pod tym względem w czołówce. Spójrz na to tak: przyszedłem do szóstej czy siódmej drużyny w lidze, a gdy przyszedłem zajęliśmy trzecie miejsce. Teraz jesteśmy na drugim. Oczywiście nie chcę powiedzieć, że to tylko moja zasługa, na pewno mogłem strzelić więcej bramek. Może gdybym to zrobił, zostalibyśmy mistrzem Polski. Ale jeśli spojrzysz na mecze, w których grałem i te, w których nie grałem i policzysz średnią punktów, to zobaczysz, że ze mną w składzie punktowaliśmy lepiej. Zobaczysz, będziesz zaskoczony.

Jasne, ale spadało na ciebie sporo krytyki. Mówiono, że może Pogoń powinna poszukać lepszego zawodnika.

To normalne, nie biorę tego do siebie. Zawsze narzeka się na napastnika, jeśli ten nie strzela wielu bramek. Każdy ma prawo do swojej opinii i szanuję to. Ale mam też prawo się tym nie przejmować, bo wiem, ile pracy w to wkładałem. Po prostu czasami wychodzi, czasami nie.

Ale coś musiało się zmienić, skoro wcześniej nie strzelałeś, a teraz strzelasz.

Nie, nic się nie zmieniło. Poważnie, ja tak o tym nie myślę i sam niczego nie zmieniałem. Są różne fazy, momenty. To, że teraz strzeliłem sześć bramek, nie znaczy, że teraz strzelę dziesięć kolejnych. Bardzo bym tego chciał, ale nie mam gwarancji, że tak się stanie.

Nie uważasz, że być może chodzi o to, że macie teraz lepszy skład? Macie chociażby Kamila Grosickiego, który wniósł do waszego zespołu mnóstwo doświadczenia i umiejętności. No i dobrze wam się współpracuje.

Jasne, to klasowy zawodnik i wszyscy cieszymy się, że pokazuje to na boisku. Ale czy jesteśmy lepsi niż przed rokiem? Zauważ, że rok temu zimą byliśmy liderem, więc to nie jest takie oczywiste. Zawsze można na to spojrzeć w różny sposób.

Co dalej? Może masz jakieś marzenie związane z reprezentacją Słowenii? Nie strzeliłeś w niej jeszcze bramki, najczęściej wchodzisz na boisko z ławki rezerwowych.

Cieszę się z samego faktu, że jestem częścią tej drużyny. Na mojej pozycji mamy dużą rywalizację, grają zawodnicy, którzy są ode mnie starsi, od dawna grają w kadrze i mają wyższy status, większe doświadczenie. To także klasowi piłkarze: Andraż Sporar, Benjamin Verbić, Josip Ilicić. Nie jest łatwo łapać minuty przy takich rywalach, ale mogę się sporo od nich nauczyć. Podpatrzeć ich grę, sposób poruszania się po boisku. Po prostu chcę być częścią tej kadry jak najdłużej się da.

CAŁĄ ROZMOWĘ MOŻESZ PRZECZYTAĆ TUTAJ!

DOŁĄCZ DO NAS NA WHATSAPP! KLIKNIJ TUTAJ!