Aktualności

Linfield Football Club został założony w marcu 1886 roku na ulicy Sandy Row w południowym Belfaście, w dzielnicy zamieszkanej przez protestancką klasę robotniczą. Założycielami byli pracownicy Ulster Spinning Company's Linfield Mill i na początku nazwa brzmiała Linfield Athletic Club. Pierwsze mecze rozgrywano na tzw. Meadow, terenach należących do fabryki koło młyna. Początkowo w klubie mieli grać tylko i wyłącznie pracownicy patronackiego zakładu, ale z czasem celem stało się stworzenie jak najsilniejszej drużyny i ta zasada odeszła do lamusa. Linfield FC szybko stał się solidnym klubem i zyskał rzesze kibiców, więc konieczne było przeniesienie się do nowej siedziby przy Ulsterville Avenue.

Pod koniec XIX wieku "The Blues" (przydomek Linfield FC) grali w FA Cup. Na przykład 25 grudnia 1888 roku w drugiej powtórce mierzyli się z Cliftonville i do tej pory jest to jedyny mecz w historii Pucharu Anglii, który odbył się w Boże Narodzenie (w dodatku grały w nim dwie irlandzkie drużyny). Klub z Belfastu potrafił wówczas w FA Cup eliminować Bolton Wanderers czy Nottingham Forest, więc był naprawdę godnym rywalem dla angielskich zawodowców. W latach 1894-1897 "The Blues" wszystkie mecze grali na wyjazdach, wreszcie w 1897 r. ówczesny prezes Robert Gibson przy pomocy innych członków zarządu wydzierżawił boisko Myrtlefield w dzielnicy Balmoral. Tam "The Blues" występowali do 1905 roku, kiedy to przenieśli się na ich dzisiejszy dom Windsor Park. Pierwszy mecz na tym stadionie odbył się 2 września 1905 r. - rywalem był Glentoran.

Windsor Park stał się domem i twierdzą Linfield Football Club, ale wielkie sukcesy klub zaczął już święcić zaraz po przenosinach na Ulsterville Avenue. Pierwszy tytuł mistrza Irlandii to sezon 1890/1891, "The Blues" zdobyli także wtedy Puchar Irlandii, więc przygodę ze zorganizowaną piłką nożną zaczęli od dubletu. Był to także pierwszy sezon rozgrywek o mistrzostwo w historii Irlandii - celowo piszę Irlandii, nie Irlandii Północnej. Do 1921 roku Irlandia była tylko jedna, dopiero 6 grudnia tego roku podpisano traktat angielsko-irlandzki, który powoływał tzw. The Irish Free State - dzisiejszą Republikę Irlandii. 6 północnych hrabstw Ulsteru nie miało ochoty dołączać do niepodległej Irlandii, utworzyło więc swoje państwo, znane dzisiaj jako Irlandia Północna.

Wracając do sportu - liga Republiki Irlandii wystartowała dopiero w sezonie 1921/1922, wcześniej kluby z południa rywalizowały z Północą. Trzeba przyznać, że wówczas Ulster zdecydowanie dominował w świecie futbolu (w przeciwieństwie do dzisiejszych czasów), jedynie Shelbourne Football Club w 1908/1909 zdołał wywalczyć brązowy medal w mistrzostwach Irlandii.

Linfield Football Club bujnie się rozwijał i zdobywał kolejne trofea, począwszy od 1890 roku, aż kres temu położyła pierwsza wojna światowa, która mieszkańców Belfastu mocno doświadczyła (wielu młodych belfastczyków poległo na froncie francuskim jako żołnierze Armii Brytyjskiej). W 1915 roku liga irlandzka została zawieszona, odbywały się jedynie rozgrywki Belfast & District League, które "The Blues" wygrali dwa razy. Nie jest to jednak liczone do oficjalnego bilansu mistrzostw Irlandii. Liczony jest już jednak Puchar Irlandii w sezonie 1915/1916, który odbywał się bez przeszkód i trafił do "The Blues".

Nie będziemy tu opisywać dziejów Linfield Football Club sezon po sezonie, bo od tego są obszerne kroniki klubowe. W każdym razie niemal od początku swego istnienia "The Blues" są czołowym klubem Irlandii (do 1921 r.) i Irlandii Północnej (po 1921 r.). Właśnie sezon 1921/1922 to był pierwszy z dwóch "Seven Trophy Seasons". "Niebiescy" zdobyli wtedy mistrzostwo i Puchar Irlandii Północnej, a także County Antrim Shield, Alhambra Cup, Belfast Charity Cup, Gold Cup i City Cup. Wyczyn powtórzyli w sezonie 1961/1962, oprócz nagród za mistrzostwo i Puchar Irlandii Północnej, do gabloty mogli wstawić Puchar Ligi, Ulster Cup, County Antrim Shield, Gold Cup i City Cup. Wygrali jeszcze w tym czasie North-South Cup, ale to zaliczało się oficjalnie do sezonu 1960/1961

Do 1949 roku ich głównym rywalem w Ulsterze był Belfast Celtic, jednak w drugiej połowie XX wieku i na początku XXI wieku tę rolę przejął Glentoran. Derby między tymi dwoma klubami określane są jako "The Big Two" i zazwyczaj elektryzują Belfast oraz całą Irlandię Północną. "Celtowie" z Belfastu swój żywot zakończyli własnie w tymże 1949 roku głównie z przyczyn politycznych - nie było dobrego klimatu dla funkcjonowania katolickiego zespołu na tym poziomie w Belfaście. Podobne kłopoty przeżywał potem w latach 60., 70. i 80. Derry City Football Club, który dzisiaj gra w SSE Airtricity League, mimo że miasto należy do Irlandii Północnej. "The Troubles", czyli konflikt między katolikami i protestantami w Irlandii Północnej, wywarł także wielki wpływ na piłkę nożną.

Pisaliśmy, że z 56 tytułami mistrza kraju Linfield Football Club to najbardziej utytułowany klub na świecie. Od lat kibice klubu przyjaźnią się z fanami Rangers FC ze Szkocji. Te dwa kluby łączy także to, że pierwszy tytuł zdobyły w 1891 roku, a także silne powiązania z radykalnym protestantyzmem. Kibice obydwu klubów mają "zgodę", często mówi się na nie "Blues Brothers". Katolicy grywali w barwach Linfield Football Club, ale było ich jednak zdecydowanie mniej w porównaniu z protestantami, przez co czasem się pojawiały zarzuty, że klub ich dyskryminuje. Konflikt między kibicami Celtic FC i Rangers w Szkocji jest także bardzo żywy w Belfaście. Wie coś o tym Artur Boruc, który w Glasgow lubił prowokować protestanckich kibiców Rangers i podczas meczu reprezentacji Polski na Windsor Park 28 marca 2009 r. fani Linfield Football Club zgotowali naszemu bramkarzowi piekło. Boruc popełnił dwa błędy, a Polska przegrała 2:3.

DOŁĄCZ DO NAS NA WHATSAPP! KLIKNIJ TUTAJ!