Aktualności

Moim zdaniem jest na to jeszcze zbyt wcześnie. Runjaic to trener, który przyszedł do Pogoni w bardzo trudnym momencie dla klubu. Rzekłbym nawet, że najtrudniejszym od czasu odbudowy. Drużyna znajdowała się na ostatnim miejscu w tabeli i ciężko było wierzyć, że może się to zmienić. Fantastyczna wiosna pokazała jednak, że zespół ma spore rezerwy i może osiągać dobre wyniki. Nie ma co ukrywać, że duża w tym zasługa Runjaica, który rozpoczął czystkę w szatni i wpajał piłkarzom, że są w stanie utrzymać się w lidze.

Obecny sezon wygląda tak, a nie inaczej. Drużynę dopadła plaga kontuzji i to często groźniejszych, niż zwykłe piłkarskie urazy. W pierwszych dwóch miesiącach ligi wypadli na dłużej lub krócej: Załuska, Niepsuj, Fojut, Dvali, Majewski, Delev, Buksa, Benyamina, a ostatnio Frączczak. Do tego na przedmeczowej rozgrzewce przed debiutem urazu nabawił się Michał Żyro. Fatum? Z pewnością ogromny pech, który nawet na kilka minut przed meczem nakazuje zmienić plany taktyczne.

To w zasadzie jedyne wytłumaczenie. Prawdą jest, że mecz z Koroną powinien wyglądać inaczej. Oczekiwaliśmy tego wszyscy, że dwa tygodnie pracy przyniosą poprawę gry drużyny. Gra była tylko w pierwszej połowie i to z każdą upływającą minutą gorsza. To kamyczek do ogródka Runjaica.

Przed Pogonią ważny tydzień. Ligowe pojedynki z dobrze grającą Wisłą i mocnym Zagłębiem. Do tego rywalizacja w Pucharze Polski z GKS-em Katowice. Zespół może wyjść z dołka, a fani na nowo uwierzyć w ten zespół. Potrzebny do tego jest awans i cztery punkty w lidze, jak napisał Jakub Lisowski w "Głosie Szczecińskim". Trudno się z tym nie zgodzić. Jeśli będzie inaczej, a zespół pożegna się z Pucharem Polski już w pierwszej rundzie, to kolejny sezon trzeba będzie spisać na straty, a drużynie może być potrzebny kolejny "strażak".