Aktualności

Pierwszy taki miał miejce w roku 1963. Portowcy po pierwszych czterech meczach mieli na swoim koncie - tak jak dziś - jeden punkt. Ostatecznie na koniec sezonu zajęli miejsce tuż nad strefą spadkową, wyprzedzając Wisłę Kraków jedynie lepszym bilansem bramkowym.

Równie źle Pogoń weszła w sezon 1978/1979. Portowcy zremisowali na inaugurację z ŁKS-em Łódź w Szczecinie 1:1, a następnie przegrali w Mielcu ze Stalą 0:2, u siebie z Zagłębiem Sosnowiec 1:2 i w Opolu z Odrą 0:1. Ten sezon nie zakończył się szczęśliwie. Portowcy ze stratą dwóch punktów do znajdującej się na bezpiecznej pozycji Polonii Bytom spadli z najwyższej klasy rozgrywkowej wraz z Gwardią Warszawa.

Kolejny sezon z jednym punktem po czterech meczach to sezon 1992/1993. Na początku sezonu Pogoń przegrała z Ruchem w Szczecinie 0:3, z Hutnikiem w Krakowie 0:3, ze Śląskiem we Wrocławiu 1:3, a jedyne oczko zapisała na swoim koncie po remisie w Szczecinie z Widzewem 1:1. Początek sezonu był dla Pogoni trudny, bo radzić sobie musiała wtedy bez Dariusza Adamczuka i Dariusza Szuberta, którzy przebywali na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. W dalszej części sezonu było już znacznie lepiej i ostatecznie Portowcy zajęli siódme miejsce w tabeli.

Ostatni tak zły start Pogoń zaliczyła w sezonie 2002/2003. To sezon, który każdy z kibiców Dumy Pomorza chciałby wymazać z pamięci i kart historii klubu. Pogoń pod przewodnictwem Lesa Gondora rozpoczęła od 0:5 w Lubinie, 1:2 w Szczecinie z Groclinem, 0:0 z Legią w Warszawie i 0:2 z Amicą we Wronkach. Sezon zakończyła z jedynie 9 punktami na ostatniej pozycji w tabeli.

Historia pokazuje, że start jaki zaliczyła obecna Pogoń, niczego jeszcze nie przekreśla, ale daje wyraźny sygnał, że trzeba zacząć punktować. Oby tak jak w 1992 roku po powrocie Olimpijczyków, tak i teraz po powrocie kontuzjowanych, Pogoń stała się drużyną, która będzie punktować znacznie lepiej i regularniej.